نحوه نوشتن بحث و نتیجه گیری مقاله
بحث و نتیجه گیری در یک مقاله isi ,isc و علمی و پژوهشی
تعریف بخش «بحث» نسبت به بخش های دیگر سخت تر است؛ بنابراین معمولا سخت ترین بخش برای نوشتن هم می باشد و باید دانست که بسیاری از مقالات به دلیل اشکال و اشتباهات بخش «بحث» توسط سردبیران ژورنال رد می شوند. با وجود این که ممکن است داده های مقاله معتبر و جالب توجه باشند، حتی این احتمال نیز وجود دارد که به دلیل تفسیر مبهم و نامفهوم داده ها در بخش «بحث»، مقاله مورد پذیرش قرار نگیرد.
اجزای بخش بحث
ویژگی های اصلی و ضروری یک بحث خوب کدامند؟ اجزای اصلی بخش بحث در صورتی به طور صحیح فراهم خواهند شد که این دستور العمل ها مورد ملاحظه قرار می گیرند:
1- سعی کنید تا اصول، رابطه ها و تعمیم های نشان داده شده توسط نتایج را ارائه کنید و به خاطر داشته باشید که در یک بخش «بحث» خوب، شما نتایج را بازگو نمی کنید، بلکه درباره ی آنها بحث می کنید.
2- به تمامی موارد استثناء اشاره کنید و نکات حل و فصل نشده را تعریف کنید.
3- چگونگی سازگاری نتایج و تفاسیر شما با تحقیقات قبلا منتشر شده را نشان دهید. (یا مقایسه کنید).
4- نکات و اشارات نظری و همچنین نکات عملی تحقیق خود را بحث کنید.
5- نتیجه گیری های خود را تاحد امکان به طور واضح بیان کنید.
6- شواهد و دلایل برای هر نتیجه گیری را خلاصه بیان کنید.
بیشتر قسمت های بخش «روش ها» و بخش «نتایج» باید با هم مطابقت داشته باشند و بخش های «مقدمه» و «بحث» نیز باید به عنوان یک جفت عمل کنند. حداقل به طور تلویحی، مقدمه باید یک یا چند پرسش را مطرح کند و بخش «بحث» نیز باید به یافته های در مورد جواب ها اشاره کند. بی توجهی به پرسش های اولیه می تواند تاثیر بدی بر بخش «بحث» داشته باشد. مطمئن باشید که بخش «بحث» آنچه را که بخش «مقدمه» پرسیده است، پاسخ می دهد.
رابطه های واقعی
به بیانی ساده، هدف اولیه بخش «بحث»، نشان دادن رابطه میان واقعیات مشاهده شده می باشد. برای تاکید بر این نکته، می توان داستانی در مورد بیولوژیستی که یک کک را آموزش می داد، اشاره کرد.
پس از ماه ها آموزش کک، بیولوژیست قادر به گرفتن پاسخ برای بعضی فرامین بود. نتیجه بخش ترین آزمایش ها، آزمایشی بود که در آن پروفسور فرمان «بپر» را فریاد می زد و کک هم با هر بار که این دستور داده می شد، به هوا پرش می کرد.
پروفسور قرار بود که این شاهکار قابل توجه را از طریق یک ژورنال علمی به نسل های آینده ارائه کند، اما بعدا تصمیم گرفت که آزمایش های خود را یک گام جلوتر ببرد و بیشتر آزمایش کند. وی در پی شناسایی عضو موثرتر در دریافت پیام بود. در یک آزمایش، وی پاهای کک را به ترتیب در هر بار برداشت. کک به طور یک طرفه به پریدن با گرفتن فرمان ادامه داد، اما به دلیل این که هر پای متوالی برداشته شده بود، پرش آن کمتر تماشایی بود. سرانجام با برداشتن آخرین پا، کک دیگر بدون حرکت باقی ماند و دیگر هیچ واکنشی به فرامین نشان نمی داد. پروفسور دریافت که سرانجام می تواند یافته های خود را منتشر کند و سپس شروع به نوشتن کرد؛ او با جزئیات دقیق آزمایش های انجام شده در ماه های قبل را تشریح کرد. نتیجه گیری اصلی پروفسور که قصد ارائه آن به جهان علمی را داشت، این بود: «وقتی که پاهای کک برداشته می شوند، کک دیگر نمی تواند بشنود».
اهمیت مقاله علمی و پژوهشی-اهمیت مقاله ISI
غالبا اهمیت نتایج یا اصلا بحث نمی شوند، یا اینکه به اندازه کافی بدان توجه نمی شود. اگر خواننده مقاله پس از خواندن بحث، پرسش «پس چه؟» برایش مطرح شود، این امر بدین معنی است که محقق آنقدر حواس خود را به درختان (داده ها) معطوف کرده است که واقعا متوجه نیست که چقدر نور خورشید در جنگل ظاهر شده است. بحث باید با خلاصه یا نتیجه گیری کوتاهی در ارتباط با اهمیت تحقیق به پایان برسد. ما نحوه بیان این امر توسط آندرسن و تیستل(1947) را میپسندیم : «سرانجام ،نگارش خوب همانند موسیقی خوب، دارای اوج مناسب و برازنده است. بسیاری از اوقات، یک مقاله تنها به این دلیل، تاثیر خودش را از دست میدهد که جریان زلال در یک دلتای باتلاقی به پایان میرسد». یا همانطور که تی. اس. الیوت میگوید: « بسیاری از مقالات علمی نه با یک صدای بلند بلکه با ناله و زاری به پایان میرسند».
تعریف حقیقت علمی
در نشان دادن رابطه های موجود میان واقعیت های مشاهده شده ، لزومی ندارد تا به نتیجه گیری های کیهانی و پرعظمت دست یابید. شما به ندرت قادر به روشن ساختن کل حقیقت خواهید بود و اغلب بهترین کاری که میتوانید انجام دهید، تاباندن نورافمن برروی یک حوزه حقیقت میباشد. تنها یک حوزه حقیقت میتواند توسط داده های شما روشن و واضح شود؛ اگر نتیجه گیری شما ارائه دهنده تصویری بزرگتر از داده های شما باشد، ممکن است نتیجه گیری شما چنان نابخردانه به نظر برسد که حتی نتیجه گیری های صحیح مربوط به داده های شما نیز با شک و تردید جدی مواجه شود.
تکه کوچک آیینه خود را نشان دهید یا نوری بر حوزه ای از حقیقت بتابانید. هنگامی که معنی تکه حقیقت کوچک خود را شرح میدهید ، این کار را به سادگی انجام میدهید. ساده ترین عبارات، بیشترین خردمندی و حکمت را برمی نگیزد، از زبان لفاظی و واژگان فنی تخیلی و پرنقش و نگار تنها برای انتقال افکار سطحی استفاده میشود.